12 Kasım 2008 Çarşamba

Batman'in 'son dediğini anlamadım' hareketi



Evet, son iki filmi izledikten sonra böyle bir durumun var olduğuna kanaat getirdim; sağolsun gözümde LotR çekmiş bir Peter Jackson karizmasına yaklaşmış usat yönetmen Christopher Nolan'ın, son iki filmde de Batman'in Jim Gordon, Rachel Dawes ve Harvey Dent ile karşılaştığı sahnelerden çıkışı adeta bir sır kapısı; ninja eğitimi almış biri olarak o kostüm alet edevatla bile sıfır desibel ile sahneden çıkmakta ve onunla konuşan kişinin lafını ağzına tıkmakta, bu nedenle konuşulan son lakırdıyı inatla anlamamakta sonra da karanlığın içinden kafayı sağa eğerek bön bön bakmaktadır ki köpeklerin de aynı bu şekilde bir hareketi vardır, on saat dil dökersin anlamış gibi yapar ancak lafın bitiminden bir iki saniye sonra kafasını sağa eğerek size boş boş bakar; işte tam bu tanıma uymaktadır Kara Şövalye'nin hüzünlü bakışları...

Tabii filmlerde görülen bu sahnelerde son denilen laflar biraz gereksiz, hani Batman'in gizli numaradan arayıp 'abi en son dediğini tam anlayamadım, çağrı geldi, suç varmış, ona koştum' gibi bir durum olmasına da gerek yok Allah'tan...

Ama bu duruma hayran olduğumu kesinlikle de belirtmek isterim lakin kendisi hakkında süper bir gizem adamı imajını oturtmuş olmakta; nereden gelip nereye gittiği bilinmeyen birinin, her hangi bir zamanda nerede olacağı kestirilemez diye düşünmekteyim...

Son olarak da Orçun Kunek'ten süper bir şarkı gönderiyorum tüm Batman severlere;

''Gizemli bir adamla tanıştırdılar, bir güzel dövdüm eşşeği, gizeminden eser kalmadı...''

2 yorum:

alt + 168 dedi ki...

olm hep böyle yazcaksan bu blog şahane olur..

çok başarılı bir yazı; betimlemelerden, noktalama işaretlerine dek.

Hayzanki dedi ki...

sağolasın, iki gözüm :)